Ο Kevin Joseph Campbell γεννήθηκε και μεγαλούργησε στο Λονδίνο και όχι μόνο. Στα 15 του εντάχθηκε στις ακαδημίες της Arsenal και στα 18 του έγινε επαγγελματίας με τους Κανονιέρηδες. Την ίδια σεζόν έκανε hat-trick στον τελικό του FA Youth Cup και είχε σκοράρει στο σύνολο 59 γκολ! Ήταν προφανές πως η καριέρα του είχε λαμπρό μέλλον… Πάμε να δούμε την πορεία του.
Φόρεσε για πρώτη φορά την φανέλα της αντρικής ομάδας στις 7 Μαΐου του 1988 παίζοντας ενάντια στην Everton. Η επιθετική γραμμή της εποχής αποτελούταν από τους Paul Merson και Alan Smith, γεγονός που κάνει κατανοητό πως ο μικρός, τότε, Kevin έπρεπε να δουλέψει σκληρά για να βρει μια θέση στην ομάδα. Έτσι, την σεζόν 1988/89 ξεκίνησε να «χτίζει» τον εαυτό του ως δανεικός στην Leyton Orient. Εκεί σκόραρε 9 γκολ σε 16 συμμετοχές και ο μάνατζερ της ομάδας, Frank Clark, θέλησε να τον αγοράσει όντας γοητευμένος. Αυτό φυσικά δεν έγινε ποτέ, η Arsenal αρνήθηκε και ο ποδοσφαιριστής επέστρεψε μετά από 4 μήνες. Την επόμενη σεζόν (89/90) έφυγε και πάλι ως δανεικός στην Leicester City για 3 μήνες, όπου ολοκλήρωσε ακόμα μια πετυχημένη περίοδο με 12 συμμετοχές και 6 γκολ.
Ο υποσχόμενος επιθετικός ήταν πλέον έτοιμος να ανταποκριθεί στους ρυθμούς της πρώτης κατηγορίας και η επόμενη ποδοσφαιρική χρονιά του ανήκε. Θυμίζουμε πως η Arsenal του George Graham κατέκτησε το πρωτάθλημα της σεζόν 1990/91 χάνοντας μονάχα ένα παιχνίδι, και ο Kevin Campbell έπαιξε τον δικό του – αξιοσημείωτο ρόλο – σε αυτόν τον τίτλο. To δίδυμο Merson-Smith συνέχισε να είναι παραγωγικό, καθώς σκόραρε στο σύνολο 35 γκολ στο πρωτάθλημα, ωστόσο ο Campbell είχε βρει την χρησιμότητά του στην ομάδα χωρίς να επισκιαστεί: Παρόλο που καλούταν να βοηθάει συχνά από τον πάγκο, πέτυχε 9 γκολ σε 15 συμμετοχές (οι 7 ως αλλαγή) και είχε πλέον κερδίσει τον σεβασμό όλης της σπουδαίας αυτής ομάδας.
Για κακή του τύχη, τον Σεπτέμβριο του 1991 η Arsenal απέκτησε τον εμβληματικό Ian Wright και ο συναγωνισμός αυξανόταν όλο και περισσότερο για τον Campbell. Αυτός δεν το έβαλε ποτέ κάτω, δούλεψε, εξελίχθηκε και διήνυσε μια πετυχημένη καριέρα στο Βόρειο Λονδίνο μέχρι και το 1995. Σκόραρε αρκετά καθοριστικά γκολ, ιδιαίτερα για τους θεσμούς του FA Cup και του League Cup της σεζόν 1992/93, τίτλους που τελικά πανηγύρισε. Το 1994 κατέκτησε το ευρωπαϊκό Κύπελλο Κυπελλούχων και σημείωσε την καλύτερή του σεζόν με τους Κανονιέρηδες σκοράροντας 19 φορές. Εντωμεταξύ, οι ταλαντούχοι επιθετικοί δεν σταμάτησαν να μετακομίζουν στην Arsenal και την επόμενη χρονιά κατέφθασε ο Dennis Bergkamp. Κάπου εκεί η «άτυχη» καριέρα του στην Arsenal έλαβε τέλος και τον Ιούλιο του 1995 πουλήθηκε με τιμή 3.000.000 λιρών στην Nottingham Forest. Συνολικά πραγματοποίησε στο Λονδίνο 228 συμμετοχές (166 ως βασικός, 62 ως αλλαγή) και πέτυχε 59 γκολ. Ειδικότερα, οι 146 εμφανίσεις και τα 46 γκολ αντιστοιχούσαν στο πρωτάθλημα.
Στην νέα του ομάδα συνάντησε έναν παλιό γνωστό…
Την εποχή εκείνη μάνατζερ της Forest διατελούσε ο Frank Clark, ο οποίος εκπλήρωσε το «απωθημένο» του και απέκτησε τον Campbell μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια που επιχείρησε όταν ήταν και οι δύο τους στην Leyton Orient. Οι προκλήσεις δεν σταμάτησαν ποτέ για τον ίδιο, καθώς αποκτήθηκε για να καλύψει το μεγάλο κενό του Stan Collymore, ο οποίος είχε πάρει μεταγραφή για την Liverpool. Η πρώτη του χρονιά στο City Ground ήταν εφιαλτική, διότι ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και έτσι τα νούμερά του ήταν απογοητευτικά: 21 εμφανίσεις και 3 γκολ στο πρωτάθλημα. Ειρωνικό το γεγονός πως πέτυχε το πρώτο του γκολ ενάντια στην πρώην του ομάδα και μάλιστα στο Highbury. Η δεύτερη σεζόν δεν διέφερε πολύ από την πρώτη. Στο εναρκτήριο παιχνίδι εξέπληξε τους πάντες πετυχαίνοντας hat-trick ενάντια στην Coventry City – το 3ο γκολ είναι δείγμα εξαιρετικής τεχνικής – και οι οιωνοί ήταν ελπιδοφόροι.
Η συνέχεια παρόλα αυτά ήταν τραγική. Η ομάδα ξέχασε την «γεύση» της νίκης μένοντας 17 αγώνες μακριά από αυτήν, κάτι που οδήγησε και στον υποβιβασμό. Τότε ήταν που ο 27χρονος επιθετικός δικαιολόγησε – επιτέλους – τους λόγους για τους οποίους αποκτήθηκε. Η συνεργασία του με τον Ολλανδό Pierre Van Hooijdonk αποδείχθηκε φονική και οι δυο τους οδήγησαν ξανά την ιστορική Nottingham Forest στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας. Η αναγέννησή του αντικατοπτρίζεται και στα νούμερα, αφού σκόραρε 23 φορές! Παρόλα αυτά, η διοίκηση πούλησε τον Kevin Campbell στην πιο παραγωγική του ηλικία – 27 χρονών – στην τιμή που τον αγόρασε και το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με ορισμένα ακόμα, οδήγησε τον Van Hooijdonk στην διάσημη ενέργειά του να προβεί σε «απεργία»! Ωστόσο, φήμες λένε πως ο Kevin Campbell ταλαιπωρούταν από ένα μακροχρόνιο πρόβλημα στην πλάτη.
Ο νέος του – απρόσμενος – σταθμός ήταν η τουρκική Trabzonspor του Άγγλου προπονητή Gordon Milne. Ένας σύντομος σταθμός που έμελλε να τον στιγματίσει. Μετά από 7 μήνες, κατά τους οποίους έγινε αρκετά δημοφιλής στις τάξεις των Τούρκων φιλάθλων, ενεπλάκη σε ρατσιστικό επεισόδιο με τον πρόεδρο της ομάδας Mehmet Ali Yilmaz, ο οποίος τον αποκάλεσε «κανίβαλο» και «ξεθωριασμένο»!
«Αγοράσαμε έναν κανίβαλο που νομίζει πως είναι ένας επιθετικός»
σχολίασε χαρακτηριστικά ο Ali Yilmaz μετά από την εντός έδρας ήττα από την Kocaelispor.
Ο Campbell, πληγωμένος, έδωσε την απάντησή του:
«Είναι η μεγαλύτερη προσβολή που έχω δεχθεί στη ζωή μου. Τίποτα, καμία συγγνώμη δεν μπορεί να θεραπεύσει την πληγή. Θα ήταν προτιμότερο αν μου επέτρεπαν να αποχωρήσω έχοντας την υπερηφάνεια μου. Είμαι μαύρος και η καθημερινή κριτική δεν με ενοχλεί αλλά όταν τα σχόλια αφορούν την φυλή μου, τότε το ποδόσφαιρο δεν είναι πλέον σημαντικό για εμένα».
Φανερά απογοητευμένος , ο Λονδρέζος ήταν αποφασισμένος να αποχωρήσει παρά την στήριξη του αρχηγού της ομάδας, Temizkanoglu Ogun, ο οποίος του έκανε γνωστό πως όλοι οι ποδοσφαιριστές της ομάδας τον συμπαθούσαν και ότι επιθυμούσαν την παραμονή του. Αυτός τους αποχαιρέτησε τον Μάρτιο και ταξίδεψε ως δανεικός στην πατρίδα του, με προορισμό την μπλε πλευρά του Merseyside.
Στην Everton έβγαλε ρίζες. Στα 29 του χρόνια πλέον, και πιο έμπειρος από ποτέ, είχε άμεση επιρροή στην πορεία της ομάδας σκοράροντας 9 γκολ στις 8 φορές που φόρεσε φανέλα βασικού, και συνέβαλε στην επίτευξη του στόχου της ομάδας που ήταν η παραμονή στην κατηγορία. Τον Απρίλιο μάλιστα αναδείχθηκε ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του μήνα (6 γκολ σε 3 παιχνίδια) και έγινε ο πρώτος δανεικός στην ιστορία που κατέκτησε το συγκεκριμένο βραβείο! Όπως ήταν αναμενόμενο, ο μάνατζερ των «Ζαχαρωτών», Walter Smith, τον αγόρασε το καλοκαίρι και εκείνος του το ανταπέδωσε νωρίς: ο φορμαρισμένος Campbell πέτυχε το γκολ που έδωσε την νίκη στην ομάδα του κατά το derby του Merseyside στο Anfield. Συνολικά είχε μια πετυχημένη συνεργασία με τον Francis Jeffers αλλά και με τα αστέρια της ομάδας, Duncan Ferguson, Tomasz Radzinski και Wayne Rooney. Τον Ιανουάριο του 2001 έγινε ο πρώτος έγχρωμος που φόρεσε το περιβραχιόνιο της Everton και την Άνοιξη υπέγραψε την επέκταση του συμβολαίου του που θα τον κρατούσε στο Goodison Park μέχρι και το 2005. Αργότερα αποδείχθηκε πως «τίμησε» το συμβόλαιό του, καθώς τις σεζόν 2001/02 και 2002/03 ήταν αυτός που «έκανε» τα περισσότερα γκολ για την ομάδα του.
Στο μεταξύ, κατά το απόγειο της καριέρας του στο λιμάνι, αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά του και στην βιομηχανία της μουσικής! Διατηρούσε και «έτρεχε» την δική του δισκογραφική εταιρία, η οποία απέκτησε ως πρώτη μεταγραφή της τον ράπερ Mark Morrison! Για κακή του τύχη – ξανά – είχε μπλεξίματα στα δικαστήρια με μια άλλη δισκογραφική που εμπόδιζε την έκδοση ενός άλμπουμ του Morrison, υπόθεση που εν τέλει έληξε με θετικό τρόπο.
Επιστρέφοντας στα ποδοσφαιρικά, αυτές ήταν και οι τελευταίες χρονιές κατά τις οποίες αποτέλεσε πρώτης τάξεως επιλογή για την ομάδα, διότι αφενός οι τραυματισμοί του είχαν επιστρέψει για να τον στοιχειώσουν και αφετέρου η εποχή του Wayne Rooney είχε ήδη καταφτάσει. Δύο από τα τελευταία γεγονότα που θα είχε να θυμάται ήταν το 50ο γκολ του με τα χρώματα της Everton, που γιόρτασε στις 11 Μαΐου του 2003 νικώντας με κεφαλιά τον Roy Carroll, αλλά και την 500η του συμμετοχή στο αγγλικό ποδόσφαιρο, την οποία πραγματοποίησε την πρώτη μέρα του 2004 περνώντας ως αλλαγή στον αγώνα με την Arsenal. Η καριέρα του στην Εverton τελείωσε έναν χρόνο αργότερα μετακομίζοντας ως ελεύθερος στην West Brom.
H παρουσία του εκεί ήταν σχετικά σύντομη, σκόραρε στο εντός έδρας ντεμπούτο του με αντίπαλο την Man City, πρόλαβε να χριστεί αρχηγός των «Baggies» και οδήγησε τον σύλλογο στην παραμονή. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που μια ομάδα βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας την ημέρα των Χριστουγέννων αλλά επιβίωσε, τελικά, στην κατηγορία! Την επόμενη χρονιά η ιστορία δεν επαναλήφθηκε και η West Brom υποβιβάστηκε στην Championship. Αυτός έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε στην Cardiff.
Στην μοναδική σεζόν που διήνυσε στην Ουαλία, βρήκε δίχτυα μονάχα μια φορά και κάπου εκεί, στα 37 του χρόνια, είχε συνειδητοποιήσει πως το ποδοσφαιρικό του τέλος ήταν πλέον γεγονός. Τον Μάιο του 2007 έμεινε ελεύθερος και κρέμασε τα παπούτσια του.
Εκτός από την ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά και από το μουσικό του εγχείρημα, έχουμε ακόμα έναν λόγο να τον θυμόμαστε. Το 2008 εμφανίστηκε στην σειρά του SkySports “Where are they now” ως ο συνιδιοκτήτης μιας εταιρίας security με όνομα “T1 Protection”, μια εταιρία που συνεργαζόταν με διάσημους και εύπορους πελάτες έχοντας ως σκοπό να τους προμηθεύει ανθρώπους ασφαλείας!
Ο ταλαιπωρημένος από τους τραυματισμούς, την ατυχία αλλά και τον ρατσισμό Kevin Campbell, ήταν αναμφισβήτητα ένας ταλαντούχος αθλητής, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να επιδείξει μακροχρόνια συνέπεια στο γήπεδο. Και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που δεν άνοιξε ποτέ η πόρτα της εθνικής ομάδας για αυτόν. Ο κύριος λόγος βέβαια είχε να κάνει με το γεγονός πως την εποχή που έπαιζε μπάλα ο Campbell, μεγαλουργούσαν ταυτόχρονα στα αγγλικά γήπεδα οι Ian Wright, Alan Shearer, Teddy Sheringham, Michael Owen και Wayne Rooney. Χαρακτηριστικό είναι πως το όνομα του έχει γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας λόγω ενός σπάνιου ρεκόρ: είναι ο Άγγλος ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα γκολ στην Premier League που δεν έχει εκπροσωπήσει ούτε μια φορά την εθνική του ομάδα.
Συντάκτης: Γιώργος Στάντζος
